Hoi An en de rest

Na Hue zijn wij per trein en auto naar Hoi An vertrokken. Na even te hebben gegeten in het oude gedeelte van de stad zijn wij vertrokken naar ons hotel, waar jet niet helemaal tevreden over was. Volgende dag : 6.30 jet : Sybren ik wil hier weg, er lopen mieren in de badkamer, stof in de kamer en ik heb haren gezien. Sybren : jet ik slaap. Jet: ik kan niet langer blijven ik wil uitchecken. Sybren: kan jij niet nog even slapen? Jet : Nee. 6.50 uitgecheckt. Na een verhuizing naar een homestay zijn wij de stad ingegaan. Ik wilde een paar overhemden laten maken en jet een tas. De kleermaker had moeite met mijn lengte, ik was 2 koppen groter. Maar uiteindelijk heeft hij een paar mooie overhemden gemaakt. Ons plan was om een paar dagen door te brengen in hoi An, maar omdat het zo'n relaxte mooie stad was zijn wij uiteindelijk 5 nachten gebleven.
Wij hebben de ruïnes bij My Son nog bezocht door er heen te rijden met een scooter en wij zijn nog bij het strand geweest. Het was sowieso al een fijne stad vanwege de heerlijke chocolademousse.

Onze volgende tussenstop was Nha Thrang. Hier konden wij gelukkig met de trein komen. Omdat alle zitstoelen vol waren hebben wij de rit van 8 uur in een -smerige, gebruikt beddengoed en afval- slaapcabine doorgebracht. Omdat de reis tot in de avond duurde hebben wij in de trein gegeten. Zoals gewoonlijk bestond het uit rijst, wat bladeren en een stuk ondefinieerbaar vlees. Het was niet te eten, dus wij waren blij dat wij het achter de kiezen hadden. Helaas bood onze onderbuurman ons een vaag Vietnamees toetje aan dat nog smeriger was dan het hoofdgerecht. Uiteraard hebben wij dit beleefd opgegeten en de rest van zijn toetjes afgeslagen.

Nha Thrang is een badplaats en behalve op het strand liggen en Russen bekijken is er weinig te beleven, wij wilden na 2 nachten met de trein dan ook weer vertrekken..

De trein zou om 08.30 vertrekken, dus wij hadden om 07.00 de wekker gezet. Nadat de wekker was afgegaan deden wij de schakelaar van het ligt aan. Geen licht. Dat is gek, de kamersleutel zit in het contact. Heeft onze kamer een stroomstoring ofzo? Dus ik zou eens even naar de receptie lopen. De gang van het hotel was ook donker en er lagen zakkammen op de trap,dat beloofde niets goeds. En ja hoor, stroomstoring in een gedeelte van de stad. Hierdoor lieten wij ons niet tegenhouden en wij vertrokken naar het station.
Hier was het chaos. Terwijl jet kaartjes probeerde te regelen werd ze aangesproken door een Vietnameese man die haar duidelijk maakte dat er geen treinen reden, wij konden wel de bus pakken. De man vertelde tegen Jet: no trains, no trains! You can take bus, i Don't like bus, bus scary, but take three drinks, than bus.
Bleek dat 2 Vietnamezen met een boot de enigste treinbrug die Noord en zuid Vietnam met elkaar verbind kapot hebben gevaren, hierdoor lag al het treinverkeer naar zuid Vietnam stil. Balen, dacht ik net van een bus af te zijn.
Na lang zoeken, hadden wij eindelijk het juiste bus station gevonden en in een local bus zouden wij de volgende 160km naar Mui Ne afleggen. Aangezien het busstation direct aan de snelweg lag, verwachtten wij er in 3 uur te zijn. Echter stopte deze bus om de 10 minuten om vracht en personen in te laden. Na 2 uur rijden waren wij pas 50 km verder en in de bus, die eigenlijk was bedoeld voor 12 personen zaten wij ondertussen met 17 en de vracht was overal tot het dak opgestapeld. Net toen ik dacht dat er niet meer bij konden wisten ze er nog 3 mensen bij in te stoppen waardoor wij ingeklemd op de stoelen zaten, ik een Vietnamees op schoot had en de mensen voor ons maar kuikens op schoot hadden. 3 uur later stopte de bus spontaan en stapte iedereen uit om rijst te eten. Omdat het toch etenstijd was deden wij vrolijk mee. Dit keer rijst en een geitenhart.
7 uur en een transfer later waren wij eindelijk op bestemming, Mui Ne.

Deze plaats staat bekend om het wind en kitesurfen vanwege de constante bries. Deze was echter nergens te bekennen toen wij er waren. En omdat de temperatuur steeds meer begint op te lopen (30+) zijn wij de eerste dag wat verkoeling gaan zoeken in de zee. De dag erna hebben wij in de middag the red sanddunes bekeken, hier zijn wij weer terecht gekomen met een scooter. Omdat wij nog tijd over hadden zijn wij nog 2 nachten extra gebleven in een ander hotel. Hier zijn wij een aantal bekende backpackers van onze reis tegengekomen en een aantal nieuwe ontmoet. Wij zijn nog met Klarien naar de fairytale stream geweest. Dat is een stroompje dat door rotsformaties loopt. Het stroompje is het pad, dus je loopt op blote voeten door het water. Naarmate je verder komt word het water dieper maar word het rustiger. Wij zijn ver gelopen, waardoor het water bijna tot de broek kwam.

Na deze dagen zijn wij met een bus naar Ho Chi Minh vertrokken. Na een korte nacht zijn wij met zijn 3e (Klarien ging 2 nachten mee) op eigen houtje naar de Mekong delta vertrokken. Hier zijn wij bij Ben Tre geweest,een plaatsje dat aan het water ligt. Wij wilden hier ook graag rondvaren. Dus wij zijn naar de kade vertrokken, omdat wij hadden gelezen dat je vanaf hier zelf een bootje kan huren. Wij hebben alleen een tourmaatschappij gevonden die te veel geld vroeg.
Hierom zijn wij op het internet gaan rondkijken naar een andere plek om bootjes te huren. Hier kwamen wij een routebeschrijving tegen van een homestay opeen afgelegen plek die toeristen door de delta roeit. Met deze beschrijving zijn wij een taxi ingestapt en hebben wij aan de chauffeur verteld waar hij heen moest rijden. Helaas waren wij al snel de weg kwijt. Uiteindelijk zijn wij toch savonds op de plek van bestemming aangekomen, in the middle of nowhere. Gelukkig deden zij aan boottochten en konden wij de volgende dag gaan varen. Nadat wij hier hadden gekookt met een mevrouw zijn wij weer huiswaarts gegaan. De 1e 4 km zijn wij door de jungle teruggelopen omdat hier uiteraard geen taxi kwam.

De volgende dag zijn wij op een bootje door de mekong geroeid door een man en een oma die er uit zag als 80 jaar. Hier hebben wij een Candy factory bekeken en gezien hoe chop sticks werden gemaakt. Na de volgende dag de floating markets te hebben bekeken zijn wij na 3 nachten in de delta naar Ho chi minh vertrokken voor onze laatste dagen in Vietnam.

Hier zijn wij naar de Cu Chi tunnels geweest van de Vietnam oorlog en wij zijn zelf nog door een tunnel gekropen. De tunnel was slechts 1.20m hoog, Jet besloot dat op handen en voeten door de tunnel het makkelijkst was en ik ben op een soort eenden loop erdoor heen gegaan. Bizar hoe de gids sprak over de boobytraps.

Na onze laatste nacht hebben wij sochtends onze eerste vlucht gepakt naar Hong Kong, waar wij op het moment zitten te wachten op de volgende vlucht naar Nieuw Zeeland, die over 6 uur vertekt.