Hanoi, Lao Cai en Sa Pa
Door: Jet
Blijf op de hoogte en volg Sybren en Jet
05 Maart 2016 | Vietnam, Lào Cai
Hallo allemaal.
Wat leuk dat zo veel mensen op ons blog hebben gekeken (en nogmaals dank voor de reacties!).
Bij deze het eerste verhaal vanuit Vietnam. Na een lange reis zijn we woensdag aangekomen in Hanoi. Eenmaal buiten (we moesten lang wachten op de koffers...) werden we meteen geld afgetroggeld. We hadden netjes in de lonely planet opgezocht welke bus we moesten nemen naar het hotel, echter was alles een grote chaos en zijn we met een mini-busje weggebracht (voor 100.000 normaal gesproken moet je voor die tijd 30.000 betalen weten we nu) In dat busje zaten ook twee backpackers uit Ierland en China, dus dat was gezellig ervaringen uitdelen. Dat viel een beetje stil toen het meisje uit China met een meisje uit Vietnam gezellige oorlogsdrama's ging ophalen tussen China en Vietnam... Ons hotel was prima op de schimmel, stank en vochtvlekken na.
Hanoi is een enorm grote stad met veel chaos en kleurrijke marktkraampjes. Alles wordt op straat gedaan, koken, eten, slapen, relaxen.. Tjokvol. Daarnaast is het verkeer een grote ramp, duizenden scooters, gillende mensen en toeterende auto's. Het heeft ons anderhalve dag gekost om erachter te komen dat ze in Vietnam aan de rechter kant (horen te) rijden.
We hebben het oorlogsmuseum, de vele kraampjes met street food (en geproefd), het waterpoppenpaleisje en het mausoleum bezocht.
Na de nacht en twee dagen in Hanoi te zijn geweest hebben we de nachttrein naar La Cai (tussenstop voor Sa Pa) genomen. Er was geen plek meer bij de 'foreigners' dus hebben we in een local cabin geslapen. We zagen de kwaliteit per wagon afnemen totdat we uiteindelijk het perron afliepen en in de laatste cabine moesten stappen. Uiteraard waren de bedden veel te klein, vooral voor Sybren die ook zijn knieën niet kon buigen omdat de bedden te smal waren. Deze cabine moesten we delen met een Vietnamees stel die samen in 1 bed hebben geslapen.. Hoe dat kan is ons beide een raadsel. Met een lokale bus (goed zoeken.. Veel toeristen worden hier misleid) zijn we verder afgereisd naar Sa Pa. Na 8 hotels te hebben gehad die vol waren moesten we een andere oplossing verzinnen. We werden constant aangesproken door het bergvolk (Sybrens woord) hebben we dit toch gedaan.. Doodeng. Voor 1,2 miljoen dong hebben we onze backpacks afgegeven en weg zien gaan achterop een brommer met de belofte deze savonds bij haar huis weer te zien.. We zijn met haar meegegaan een kleine lunchroom om wat te eten, waarna ze even uit het zicht verdween en bij ons de paniek toesloeg. Gelukkig was Cho (je zegt Chu) snel terug en begon onze tocht. Deze tocht duurde uuuuuren waarbij we boven Sa Pa omhoog de berg over (ja serieus over) zijn geklommen. Na een prachtig uitzicht, veel zweet en een liter water kwamen we bij haar dorp aan. Dit is enorm veel klimmen over stenen, rotsen, klei en veel uitglijden en bijna vallen. Het was fantastisch. Enorm primitief met een haardvuur als keuken, geen meubels (op een tafel, bed en krukjes na), geen behang, geen vloer.. Niks. De vermagerde katjes, kippen, eenden en varkens liepen over het erf. Cho heeft samen met haar dochter voor ons savonds en sochtends heerlijk gekookt. Waarna de (veeeeeel te sterke) eigengemaakte rijstwijn op tafel kwam. Vier shotjes per persoon en de man van Chu(Thi) zwenkend naar bed. In de ochtend hadden we minder mist en hebben we een wandeling gemaakt tussen de rijstvelden.
Ons plan van Don Va en Ha Giang moeten helaas wijken vanwege de slechte bereikbaarheid en enorme lange reistijden... Dus we stappen vanavond weer op de nachttrein en bus naar Ha Long bay. Nog een paar uurtjes wachten waarbij we een een hotel hebben kunnen douchen en ik naar de kapper (voor maar welgeteld 2 euro) ben geweest.
Mijn excuus voor het lange verhaal! Hopelijk zijn de bijgevoegde foto's interessanter.
Wat leuk dat zo veel mensen op ons blog hebben gekeken (en nogmaals dank voor de reacties!).
Bij deze het eerste verhaal vanuit Vietnam. Na een lange reis zijn we woensdag aangekomen in Hanoi. Eenmaal buiten (we moesten lang wachten op de koffers...) werden we meteen geld afgetroggeld. We hadden netjes in de lonely planet opgezocht welke bus we moesten nemen naar het hotel, echter was alles een grote chaos en zijn we met een mini-busje weggebracht (voor 100.000 normaal gesproken moet je voor die tijd 30.000 betalen weten we nu) In dat busje zaten ook twee backpackers uit Ierland en China, dus dat was gezellig ervaringen uitdelen. Dat viel een beetje stil toen het meisje uit China met een meisje uit Vietnam gezellige oorlogsdrama's ging ophalen tussen China en Vietnam... Ons hotel was prima op de schimmel, stank en vochtvlekken na.
Hanoi is een enorm grote stad met veel chaos en kleurrijke marktkraampjes. Alles wordt op straat gedaan, koken, eten, slapen, relaxen.. Tjokvol. Daarnaast is het verkeer een grote ramp, duizenden scooters, gillende mensen en toeterende auto's. Het heeft ons anderhalve dag gekost om erachter te komen dat ze in Vietnam aan de rechter kant (horen te) rijden.
We hebben het oorlogsmuseum, de vele kraampjes met street food (en geproefd), het waterpoppenpaleisje en het mausoleum bezocht.
Na de nacht en twee dagen in Hanoi te zijn geweest hebben we de nachttrein naar La Cai (tussenstop voor Sa Pa) genomen. Er was geen plek meer bij de 'foreigners' dus hebben we in een local cabin geslapen. We zagen de kwaliteit per wagon afnemen totdat we uiteindelijk het perron afliepen en in de laatste cabine moesten stappen. Uiteraard waren de bedden veel te klein, vooral voor Sybren die ook zijn knieën niet kon buigen omdat de bedden te smal waren. Deze cabine moesten we delen met een Vietnamees stel die samen in 1 bed hebben geslapen.. Hoe dat kan is ons beide een raadsel. Met een lokale bus (goed zoeken.. Veel toeristen worden hier misleid) zijn we verder afgereisd naar Sa Pa. Na 8 hotels te hebben gehad die vol waren moesten we een andere oplossing verzinnen. We werden constant aangesproken door het bergvolk (Sybrens woord) hebben we dit toch gedaan.. Doodeng. Voor 1,2 miljoen dong hebben we onze backpacks afgegeven en weg zien gaan achterop een brommer met de belofte deze savonds bij haar huis weer te zien.. We zijn met haar meegegaan een kleine lunchroom om wat te eten, waarna ze even uit het zicht verdween en bij ons de paniek toesloeg. Gelukkig was Cho (je zegt Chu) snel terug en begon onze tocht. Deze tocht duurde uuuuuren waarbij we boven Sa Pa omhoog de berg over (ja serieus over) zijn geklommen. Na een prachtig uitzicht, veel zweet en een liter water kwamen we bij haar dorp aan. Dit is enorm veel klimmen over stenen, rotsen, klei en veel uitglijden en bijna vallen. Het was fantastisch. Enorm primitief met een haardvuur als keuken, geen meubels (op een tafel, bed en krukjes na), geen behang, geen vloer.. Niks. De vermagerde katjes, kippen, eenden en varkens liepen over het erf. Cho heeft samen met haar dochter voor ons savonds en sochtends heerlijk gekookt. Waarna de (veeeeeel te sterke) eigengemaakte rijstwijn op tafel kwam. Vier shotjes per persoon en de man van Chu(Thi) zwenkend naar bed. In de ochtend hadden we minder mist en hebben we een wandeling gemaakt tussen de rijstvelden.
Ons plan van Don Va en Ha Giang moeten helaas wijken vanwege de slechte bereikbaarheid en enorme lange reistijden... Dus we stappen vanavond weer op de nachttrein en bus naar Ha Long bay. Nog een paar uurtjes wachten waarbij we een een hotel hebben kunnen douchen en ik naar de kapper (voor maar welgeteld 2 euro) ben geweest.
Mijn excuus voor het lange verhaal! Hopelijk zijn de bijgevoegde foto's interessanter.
-
05 Maart 2016 - 15:14
Meriam Van De Vijfeijken:
Wat een leuk verslag en daarbij de kleurrijke foto's! Superleuk. We genieten van jullie verhalen dus het is ons niet te lang. Heerlijk dat we vandaag konden skypen! Zo maar contact vanaf het andere einde van de wereld! En dan zo helder en duidelijk. Geniet van deze fantastische reis en we wachten op jullie nieuwe verhalen....
Liefs van ons allemaal en een dikke knuffel.
Mama
-
06 Maart 2016 - 14:06
Dik En Gerda Uenk:
Wat leuk dat we jullie reis zo op de voet kunnen volgen.
Leuke foto's.
gr dik en gerda. -
07 Maart 2016 - 09:25
Toon Peters:
Hoi Jet en Sybren,
IK zie dat jullie je goed vermaken ,en wat een mooie foto's .
Geniet van jullie reis .
Maak nog veel mooie foto's zodat we hier op de HAN mee kunnen genieten .
Gr Toon.
-
12 Maart 2016 - 16:12
Shamon :
Jeetje, ik vind het al spannend om te lezen.
die tas afgeven, haha; leven met risico's.
Take care <3 -
15 Maart 2016 - 10:13
Marlies-Berry-Mick En Bjorn:
Hoi jet en Sybren ,
Wat een leuk verslag! En prachtige foto's -
24 April 2016 - 21:00
Loes:
Lieve Jet en Sybren,
Wat een avontuur haha!
Ben aan het bijlezen :) Genieten!!
Liefs vanuit Nijmegen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
